Arizona'da Kaybolan Fatih Özonur Bulundu

Özonur zaman zaman yaptığı doğa yürüşüne 16 Mayıs günü 11 kilometrelik bir rota ile tekrar başladı. Geceyi Geceyi dağda geçiren TASFO Başkanı Özonur çölde kayboldu. Telefonununda çekmediği bir yerde kaybolan Özonur'u bulmak için eşi Sevda Özonur Polisten ve arkadaşlarından yardım istedi.

Arkadaşları ve Polisin aramalarına rağmen bulunamayan Fatih Özonur yürüyerek yakınlardaki bir eve gelerek yerini bildirdi.

Özonur zorlu 25 saati sosyal medyadan şöyle anlattı.
 

İyi ki varsınız ! Herkese ayrı ayrı cevap yazmaktansa; Başta Los Angeles Başkonsolosumuz Can OĞUZ beye, ortalığı ayağa kaldıran:) tarifi imkansız aşkla sevdiğim canım eşim'e, aslan parçası Görkem'ime ve eşimi arayıp desteklerini esirgemeyen bu Dava'da beraber yürüdüğüm gönüldaşlarıma, eşimin sevgili arkadaşlarına, FB'daki dostlarıma, herkese çok teşekkür ediyorum.

Bir açıklama yapmak gerekirse;

sanal da paylaştığım gibi 11 km'lik ve tahminime göre 4 - 5 saat arası bir yürüyüş idi. Fotoğrafı çekildiğim yerden yarım saatlik "235" nolu bir yürüyüş güzergahından sonra, "104" nolu yolu alacaktım amma malasef hiç bir şekilde yön tabelası olmayan, hiç bir geçiş işaret bulunmayan görülmekte zorluk çekilen yolu almadım çünkü 104'e olan mesafe 3.5 mil idi, ben ise o mesafeye kadar 2 mile bile yürümedim.

Yoluma devam ettim ve 1 saat sonra bir çifte 104 no'lu yol ayrımı nerde diye sorduğum'da 20 dk kadar bir meafe var dediller ve vardımda yol ayrımına amma velakın güzergah 7 mile değil 20 mile imiş yani 32 km. Dağ çıkıyorsunuz tepe ile karşılaşıyorsunuz, abartmayım iyi bir doğa yürüyüş katılımcısıyımdır, özellikle de bildiğiniz gibi zirvelerine bayrağımızı dikerim zor olanı severim sabah 9:20'de başladığım yürüyüşte, 9 saat sonra 8 şişe suyum, 2 portakal bir elma bitti.

Özellikle otların çok büyümesinden dolayı ırmakları geçiş sırasında yolu bulamamam ve kurumuş ırmakların kayaları üzerinde bazen 15 dk bazen daha fazla yürümem çok yordu ki iki kerede geldiğim yere dönerek geçiş güzergahını bulmaya çalıştım, sıcak korkunç, su yok ve tabiki bitkin düştüm. Saat altı buçuk cıvarlarında bitiremiyeceğimi anlayınca, bu arada bir Allahın kuluda yok ve telefon çekmiyordu.

Geceyi dağ'da geçirmeye karar verdim, aklınızda olsun sigara içmeseniz dahi çakmak taşıyın yanınızda çünkü ateş yakmam gerekiyordu ve elimle yakmaya karar verdim, tam bir saatimi aldı ateşi yakmak. Biraz uyursam yorgunluğumu alır dedim hem hayvanlarda o satte çıkmaz avlanmaya diyerek 21:00 sabah 2 ye kadar uyumuşum, kalktığımda 5 buçuk olduğunda gün aydınlanınca devam ettim.

Ne yol bitiyor, ne su var, kaktüslerin dikenlerini keserek parça parça dudağıma koyarak suyunu emdim. 4 saat sonra gene bitkinlik başladı sıcak başlayınca her seferinde yeni bir dağ veya tepe çıkıyordu önüme ama kararlıydım çünkü ailemin perişan olduğunu biliyordum. Gece helikopteri görünce farları ile dağları kolaçan ederken eşimin polise bildirdiğini düşünmem hiç de zor olmadı, iki kere gördüm helikopteri ama ben canyon'daydım 40 dk aşağıya canyon'a indim kamp yapan birileri olursa yardım isterim dedim ama malasef kimse yoktu. İki kerede silah sıktım en azından canyan dan çıkan uğultu belki helikopterin sesini bastırır diye ama o da olmadı malasef.

Ben herşeye kabullenmiştim zaten ama bir şeyi asla ve kata, Cenabi Hak'ka ailem perişan beni buralarda alıkoyma Ailemi üzmeyim, Davam var cami yapacaz, kültür merkezi yapıcaz, tasarılar var meclisden gecirçeğimiz; isyan değil asla ama inadımın ve direncimin her zaman boyum dan büyüktür pes etmem dilemde dua hedefe giderim, 15 saat ne su ne yemek dilmde ALLAHın isimleri YA KAVİY YA METİN vücut direnci için, damaklarım kurumuştu yutkunamıyordum kuruluğundan. Ama aklımda eve gitmem lazım, eve düşüncesinden başka hiç bir hakimiyet yoktu.

Önüme çıkan, tepeden sonra bir ses duydum, insan sesi, konuşuyorlardı bana doğru geldiklerini görünce çok sevindim en azından yolu sorucaktım, hatta parası ile su isterim dedim, Parayı kabul etmedi güzel kalpli aile,durumu anlatınca bizde dönelim arabaya kadar seninle olalım dediler, Ne kadar uzak olduğunu sorunca araba parkının, 1 mile yani 1.6 km dediler. Sevincim tarifsizdi, başarmıştım aileme haberimi gönderebilecektim ama malasef hala internet yoktu. Bu arada ayaklarımın altı hep su toplamıştı üzerine basarak patlatmam gerekiyordu öylede yaptım rahat yürümem için, fakat acısı öyle böyle değildi.

Araba park yerine vardığımızda benim arabamın park ettiği yer farklıyıdı, biz seni bırakırız dedi güzel kalpli aile, 5 dk gitmedik ki yolda kurtarma ekibinden Tom isimli gönüllü kurtarıcı durdurdu ve beni aradıklarını söyleyince, "bizim yanımızda arkada" dediler. Arabadan indiğimde sekerek yürdügümü görünce kurtarma ekibi ayağını inçiltmiş diye rapor etti Sheriff'e, hele, "arabada yanımda" deyince Sheriff, "dalgamı geçiyorsun" dedi, normal de böyle aramalar 3 gün sürermiş ve sonuç vahim. 20 dklik yolculuktan sonra benim arabamın olduğu yere gelince güzel kadınım ve Görkemim hıçkıra hıçkıra boynuma sarıldılar gözyaşları ile. Başarmıştım hamdolsun.

Kendim için mücadele etmedim, "ailem" dedim Allahım "ailemi üzmeyim onları yalnız bırakmayım buralarda." Ve hamdolsun başardım; dularıma gene cevap veren Allaha ham ederim, biat ederim, şükrederim.

Sheriff'e gönüllü kurtarma ekibi olduğunu öğrenince, "bende katılmak istiyorum" deyince, "senden daha iyisini mi bulacağız 20 mile yürüdün" diyerek takıldı:) Her ne kadar eşim olumlu bakmasada sabırsızlanıyorum başvuru için ;) Bu arada, burada ana ahaber bülteninde yayınlamış,"55 yaşındaki adam dağda kayboldu demiş:) Komşu geldi kurtulduğuna sevindim dedi, nerden öğrendin deyince haberlerde çıktın tv dedi:)

Hepinize tekrar teşekkür ederim. Unutmayın asla ve kata pes etmek yok, AİLEmiz var canlarımız, uğruna yaşadığımız kutlu bir DAVA var, güzel GÖNÜLDAŞLARIMIZ var, isyan değil asla, ama yaşamak için inat edin olumsuzluklara karşı, kalbinizde aileniz, inandıklarınız, dilinizde ALLAHın isimleri olsun; göreceksiniz kazanacaksınız !!!...