Bu Ülkede Bebeğinizin İsmini Devlet Belirliyor!

Danimarka, Kuzey Avrupa’nın en düzenli ülkelerinden biri olarak, yeni doğan çocuklara verilecek isimler konusunda oldukça katı bir yasa uyguluyor. Bu yasa, ebeveynlerin çocuklarına seçebileceği isimleri belirleyen bir onaylı listeye dayanıyor. Toplumun değerlerine ve kültürel normlara uygunluk sağlamak amacıyla, yalnızca 11 bin ismin yer aldığı bu liste üzerinden seçim yapılabiliyor.

Ebeveynler, çocuklarına listede bulunmayan bir isim koymak isterse, özel bir başvuru yaparak devletin onayını almak zorunda. Eğer ebeveynler listede yer almayan bir isim tercih ederlerse, bu durumda başvuru için belirli bir ücret ödemek ve isimlerinin 3-6 hafta içinde değerlendirilmesini beklemek zorunda.

Her yıl güncellenen bu liste, geleneksel ve modern isimleri içeriyor, ancak alışılmadık ya da toplumda kabul görmeyen isimlere karşı sıkı bir denetim uygulanıyor.

Cinsiyet Uyumu Zorunlu

Danimarka’daki isim yasası, sadece isimlerin onaylı listeye uygun olmasını istemekle kalmıyor; aynı zamanda çocukların cinsiyetine de uygun bir isim seçilmesini zorunlu kılıyor. Örneğin, kız bebekleri için 7 bin, erkek bebekleri için de 4 bin isim bulunuyor. Bu, toplumsal cinsiyet rollerine ve beklentilerine uygun bir şekilde çocukların kimliklerinin şekillendirilmesi amacı taşıyor.

Olumsuz İsimlere İzin Yok

Yasa, yalnızca isimlerin cinsiyetle uyumlu olmasını sağlamıyor; aynı zamanda alaycı ya da olumsuz çağrışımlara sahip isimlerin de verilmesine izin vermiyor. Bu kurallar, çocukların sosyal hayatlarında zorbalığa uğramamalarını ya da olumsuz bir algı ile karşılaşmamalarını amaçlıyor. Ebeveynler, seçtikleri ismin toplumsal algısını da dikkate almak zorunda.

İsim Değişikliği de Devlet Denetiminde

Danimarka’da yetişkinlerin isim değiştirmeleri de yasal bir süreç gerektiriyor. İsim değişikliği başvurusunda bulunan kişiler, yeni isimlerinin de onaylı isim listesinde yer almasını sağlamak zorunda.

Tarihi Kökenlere Dayanan Bir Yasa

Danimarka'daki isim yasası, Vikingler dönemi gibi çok eski zamanlara dayanıyor. O dönemde isimler, genellikle babadan alınarak türetiliyordu. 1904 yılında kabul edilen ilk resmi isim yasasıyla birlikte, ebeveynlerin çocuklarına verebileceği isimler yasal bir çerçeveye kavuşturulmuştu. 1961'de ise bu yasalar, cinsiyet uyumunu ve olumsuz çağrışımların önüne geçilmesini daha da netleştirdi. Bugün ise her yıl yaklaşık bin yeni isim onaylı listeye ekleniyor, ancak başvuruların yüzde 15-20'si reddediliyor.